سخنان پائولو كوئيلو-سری سوم
سخنان پائولو كوئيلو
كسي كه به صحرا مي رود نمي تواند عقب گرد كند و هنگامي كه نمي شود به عقب بازگشت، فقط بايد در جستجوي بهترين راه براي پيش رفتن بود.
((پائولو كوئيلو))
=================
وقتي كه انسان با تمام وجود چيزي را آرزو مي كند، به "روح جهان" نزديكتر است و "روح جهان"، نيرويي همواره مثبت است.
((پائولو كوئيلو))
=================
هرچه در سطح زمين است به گونه اي مداوم در حال تغيير است، چون زمين هم زنده است و زمين هم روح دارد و ما به ندرت مي دانيم كه زمين در جهت منافع ما كار مي كند.
((پائولو كوئيلو))
=================
همه ي چيزها تجلي يك چيز واحد است.
((پائولو كوئيلو))
==================
جهان، روحي دارد و كسي كه بتواند آن روح را درك كند مي تواند زبان همه چيز را بفهمد.
((پائولو كوئيلو))
===================
هر كسي راهي براي آموختن دارد.
((پائولو كوئيلو))
===================
اگر در زمان حال باشي، زندگي تبديل به جشني هميشگي مي شود، به عيدي بزرگ؛ چون هميشه در لحظه اي كه در آن زندگي مي كنيم جريان دارد و تنها در آن لحظه.
((پائولو كوئيلو))
==================
شايد خداوند صحرا را آفريده است تا انسان از ديدن نخلها لذت ببرد.
((پائولو كوئيلو))
===================
در دنيا همواره كسي هست كه چشم براه ديگري است، چه در ميان صحرا و چه در قلب يك شهر بزرگ.
((پائولو كوئيلو))
===================
تپه ها با حركت باد تغيير شكل مي دهند، اما صحرا هميشه همان كه بوده مي ماند.
((پائولو كوئيلو))
===================
اگر من بخشي از افسانه ي تو باشم تو روزي باز خواهي گشت.
((پائولو كوئيلو))
====================
وقتي آدم عاشق است، همه چيز بيشتر معنا دارد.
((پائولو كوئيلو))
====================
اشياء به خودي خود چيزي را آشكار نمي كنند، اين انسانها هستند كه با نگاه كردن به اشياء، راه ورود به روح جهان را درمي يابند.
((پائولو كوئيلو))
=====================
آنچه كه بتواني تغيير دهي، آينده ي تو نبوده است.
((پائولو كوئيلو))
====================
اگر تو به حال توجه كني، آن را بهتر خواهي كرد و اگر حال را بهتر كني، آنچه از پس آن مي آيد بهتر خواهد شد.
((پائولو كوئيلو))
====================
هر روز، ابديت را در خود دارد.
((پائولو كوئيلو))
====================
شجاعت، بزرگترين فضيلت براي كسي است كه در جستجوي "زبان جهان" است.
((پائولو كوئيلو))
=====================
هرگز نبايد سست شد، حتي اگر راه زيادي را پيموده باشي.
((پائولو كوئيلو))
======================
شر در آن چيزي نيست كه از دهان به درون مي رود، شر در آن چيزي است كه از دهان بيرون مي آيد.
((پائولو كوئيلو))
=====================
بايد صحرا را دوست داشت، اما هرگز كاملاً به آن اعتماد نكن؛ چون صحرا محك مردان است. هر گام آنها را احساس مي كند و كسي را كه سربه هوا و گيج باشد خواهد كشت.
((پائولو كوئيلو))
=====================
شترها خائن هستند؛ هزاران كيلومتر راه مي روند، بدون اينكه هيچ نشانه اي از خستگي در آنها نمايان شود. سپس ناگهان به زانو درمي آيند و مي ميرند. اسبها كم كم خسته مي شوند و هميشه مي داني چقدر از آنها توقع داشته باشي و چه زماني ممكن است بميرند.
((پائولو كوئيلو))
====================
عشق، در هيچ شرايطي مانع از برآورده شدن "افسانه ي شخصي" يك مرد نيست و اگر اين گونه باشد، يعني آن عشق راستين نبوده است.
((پائولو كوئيلو))
==================
آدم دوست دارد، چون دوست دارد؛ همين؛ هيچ دليلي براي دوست داشتن وجود ندارد.
((پائولو كوئيلو))
==================
به آنچه كه پشت سر گذاشته اي نينديش.
((پائولو كوئيلو))
==================
تنها يك راه براي آموختن وجود دارد و آن، عمل است.
((پائولو كوئيلو))
==================
قلب تو هر جا باشد گنج تو هم همانجا است.
((پائولو كوئيلو))
===================
اين طبيعي است كه از مبادله ي همه ي آنچه كه توانسته ايم به دست آوريم، با يك رويا بترسيم.
((پائولو كوئيلو))
===================
هيچ زمان نمي تواني قلبت را خاموش كني، حتي اگر وانمود كني كه به حرفهايش گوش نمي دهي، او آنجا در سينه ي تو خواهد بود و مدام آنچه را كه درباره ي زندگي و دنيا مي انديشد تكرار خواهد كرد.
((پائولو كوئيلو))
===================
اگر تو قلبت را خوب بشناسي، هيچ وقت تو را غافلگير نخواهد كرد؛ چون تو آرزوها و روياهايش را خواهي شناخت و مي تواني آنها را به حساب آوري.
((پائولو كوئيلو))
====================
هيچ كس نمي تواند از دل خود بگريزد.
((پائولو كوئيلو))
====================
آدمها مي ترسند كه بزرگترين روياهايشان را برآورده كنند، چون يا به اين مي انديشند كه سزاوار آن نيستند و يا اينكه از عهده ي آن برنمي آيند.
((پائولو كوئيلو))
===================
ترس از رنج از خود رنج بدتر است.
((پائولو كوئيلو))
===================
هيچ قلبي وقتي در پي روياهايش بوده، هرگز رنج نكشيده است.
((پائولو كوئيلو))
==================
نيك بختي را مي توان در يك شن ساده ي صحرا يافت. چون يك دانه ي شن، يك لحظه از آفرينش است و جهان براي آفريدن آن ميليونها سال وقت گذاشته است.
((پائولو كوئيلو))
==================
بيشتر آدمها دنيا را چيز تهديدكننده اي مي بينند و به همين دليل هم دنيا براي آنها تهديدكننده مي شود.
((پائولو كوئيلو))
===================
وقتي كه ما گنجينه هاي حقيقي در دست داريم، هرگز متوجه آن نمي شويم؛ چون آدمها به وجود گنج باور ندارند.
((پائولو كوئيلو))
====================
هيچ كس از نتايج آنچه كه زير آسمان مي گذرد در امان نيست.
((پائولو كوئيلو))
====================
چشم ها قدرت روح را نشان مي دهند.
((پائولو كوئيلو))
=====================
همه چيز در كيهان در حال دگرگوني است.
((پائولو كوئيلو))
======================
وقتي چيزي در حال دگرگوني و تغيير است، هرچه در پيرامون آن است نيز دگرون مي شود.
((پائولو كوئيلو))
=======================
خودت را تسليم نااميدي نكن؛ اين امر تو را از گفتگو با قلبت باز مي دارد.
((پائولو كوئيلو))
=====================
تنها يك چيز هست كه برآورده شدن رويايي را ناممكن مي سازد و آن، ترس از شكست است.
((پائولو كوئيلو))
====================
[ اگر انسان ] در راه افسانه ي شخصي خود بميرد، اين مرگ به مراتب ارزنده تر از مرگ ميليونها نفر انساني است كه چيزي از "افسانه ي شخصي" نمي دانند.
((پائولو كوئيلو))
===================
عشق، زماني است كه قوشي بر فراز شنهاي صحرا به پرواز درمي آيد. چون براي او، تو دشتي سرسبزي و او هرگز بدون شكار از نزد تو بازنمي گردد. او صخره ها و تپه هاي تو را مي شناسد و تو نسبت به او دست و دلبازي.
((پائولو كوئيلو))
====================
بادها هميشه همه چيز را مي دانند؛ آنها همه جا روانند، بي آنكه زادگاه يا مكاني براي مردن داشته باشند.
((پائولو كوئيلو))
=====================
وقتي انسان دوست مي دارد، مي تواند جزيي از آفرينش باشد.
((پائولو كوئيلو))
=======================
وقتي انسان دوست مي دارد، هيچ نيازي ندارد كه بفهمد چه پيشامدي در حال رخ دادن است. چون همه چيز در درون ما روي مي دهد و انسان مي تواند به باد بدل شود.
((پائولو كوئيلو))
========================
درست است كه هر كس و هر چيز يك "افسانه ي شخصي" دارد، اما اگر روزي اين "افسانه ي شخصي" برآورده نشد، مي تواند به چيز بهتري تبديل شود و "افسانه ي شخصي" جديدي داشته باشد؛ تا آنجا كه "روح جهان" به راستي به چيزي يگانه بدل شود.
((پائولو كوئيلو))
=========================
عشق، آن چيزي است كه "روح جهان" را وادار به دگرگوني و تكامل مي كند.
((پائولو كوئيلو))
========================
زميني كه روي آن زندگي مي كنيم بهتر خواهد شد اگر ما بهتر باشيم و بدتر خواهد شد اگر ما بدتر باشيم.
((پائولو كوئيلو))
=======================
هرچه يكبار پيش مي آيد ممكن است ديگر هرگز روي ندهد، اما آنچه كه دو بار پيش آيد، بدون شك، بار سوم هم رخ خواهد داد.
((پائولو كوئيلو))
===================
هر كس هر كاري كه بكند، در روي زمين اصلي ترين نقش تاريخ جهان را ايفا مي كند و معمولاً خودش اين را نمي داند.
((پائولو كوئيلو))
====================
زندگي نسبت به كسي كه "افسانه ي شخصي" خود را دنبال كند بخشنده است.
((پائولو كوئيلو))
======================
غرور مي‌تواند برانگيزاننده ي خوبي باشد. پول نيز مي‌تواند، ولي هرگز نبايد آنها را هدف بدانيم.
((پائولو كوئيلو))
